کالینیکوس: بزرگترین دستاورد انقلاب دموکراسی!

ترجمه: عابد رضایی

مقدمه مترجم: مصاحبه زیر از متن ترکی به فارسی برگردانده شده و گفته های الکس کالینیکوس (یکی از بزرگترین متفکرین مارکسیست در عرصه جهانی) مشاهدات وی است از مصر پس از انقلاب و وضعیت حاکم بر فضای و نیروهای سیاسی جامعه مصر،همچنین گفته های وی تصورات موجود از انقلاب مصر که گویا صرفاً با شورش شهری اتفاق افتاده را شکانده و از اهمیت جنبش کارگری در این امر و اهمیت آن در بعد از انقلاب نیز سخن می گوید.

در اجتماع مارکسیسم استابول با الکس کالینیکوس که در آنجا حاضر بود مصاحبه ای کردیم در باب روند جامعه مصر، طی هفته گذشته الکس کالینیکوس از حزب کارگران سوسیالیست(SWP) برای شرکت در کنفرانس سازمان سوسیالیست های انقلابی به آنجا رفته بود.

سوال: شما کمی پیشتر به مصر رفته اید، در مصر پس از انقلاب چه چیزی تغییر کرده است؟

الکس کالینیکوس: به نظر من بزرگترین دستاورد انقلاب بیش از پیش گسترش دموکراسی است و این چنین جنبش های اجتماعی متفاوتی را در پی خود پدید می آورد. یک هفته پیش در قاهره بودم، در سالگرد روز نکبت* در مقابل کنسول گری اسرائیل دهها هزار نفر تجمع اعتراضی بزرگی را به نماش گذاشته و به تعبیری پس از انقلاب، مسئله فلسطین به یکی از مسائل مهم روز سیاسی تبدیل گشت.

برای مثال تا پیش از این به دلیل قتل و عام مردم هیچ جنبشی در مصر وجود نداشت اما پس از انقلاب جنبش های این چنینی یکی پس از دیگری پا به عرصه ظهور می گذارند و یکی دیگر از مهمترین دستاوردهای انقلاب ظهور جنبش مستقل کارگری بود، اما این حرکت در اصل توأم با انقلاب مصر نبوده و از سال 2006 در یک اعتصاب بزرگ آغاز گشته بود، حتی پیش از این یعنی در روزهای پایانی اشغال مصر توسط انگلیسی ها موج جنبش کارگری عظیمی مصر را فرا گرفت و بعد از آن در تاریخ مصر یکی دیگر از بزرگترین جنبش های کارگری این بود که ماشه شروع انقلاب را چکاند. نقطه ی عطف در طی انقلاب یک روز پیش استعفای مبارک است که اعتصاب عمومی پیش آمده فشار زیادی را وارد آورده بود و به نظر همین نکته موجب گشت تا ژنرال های ارتش مصر و امریکا تصمیم به رفتن مبارک بگیرند.

در حال حاضر دولت مصر از شرّ کنفدراسیون سراسری سندیکاهای قدیمی خلاص شده است اما در ایجاد کنفدراسیون سراسری سندیکاهای کارگری جدید نیز طرح های جدی ای وجود دارد. در قاهره به توسط انقلابیون سوسیالیست با یک تشکل سازمانده کارگری همراه شدم، گروههای کارگری موثر دیگری به مانند آنها نیز وجود داشته که از میزان بالایی از نیرو و اعتماد به نفس برخوردار بودند و در حال حاضر سوسیالیست های انقلابی مصر نقاط عمل مشترکی با یکدیگر دارند.

کمک به ساختن جنبش کارگری مستقل، در قاهره و دیگر شهرها برای سازماندهی درون کمیته های خلق فعال بوده و در صدد ایجاد یک حزب دموکراتیک کارگری هستند.

در مصر هنوز ساختن احزاب مارکسیستی به مانند قبلاً موانع حقوقی زیادی داشته و امکان پذیر نیست و همچنین ایجاد و اسقرار دیگر سازمان و احزاب صنفی طبقاتی نیز ممنوع می باشد، اما هم اکنون در قاهره یک فضای باور نکردنی موجود است، مردم به دستاوردهای خود افتخار کرده و با ایجاد تجمع در برابر هر حرکتی که به زندگی آنها حمله کند فضای بسیار گشوده ای را ایجاد کرده اند.



سوال: یک مدت پیش از این یک درگیری بین مسلمانان و مسیحی ها به وجود آمد، فضای این مسئله را چگونه ارزیابی می کنید؟

الکس کالینیکوس: انقلاب یک رویداد آنی نیست، بلکه یک پروسه و فرایند می باشد که نیاز به دید و درک بهتری دارد. انقلاب فرانسه در 5 سال و انقلاب روسیه در 8 ماه پس از جنگ جهانی اول رویداد، انقلاب شکت خورده آلمان در 5 سال و انقلاب عراق هم طی 5 سال انقلاب اتفاق افتاد، اما ویژگی مشترک تمامی انقلابات حضور توده ای مردم در صحنه سیاست است. طی این روند فقط قدرت های محافظه کار در صدد ایجاد بحران اقتصادی برای انقلاب هستند و این روند در مصر در پاره ای از اشکال در حال وقوع می باشد.

اتحاد بین نیروهای نظامی و رهبری اخوان المسلیمن! و این وضعیتی به شدت متناقض نماست، چرا که ارتش از سال 1952 به بعد به شدت قدرتمند بوده، در حالی که این قدرت از یک لحاظ به خاطر جنگ با اخوان المسلمین به دست آمده است، بسیاری از اعضای سازمانی جوان اخوان المسلمین در میدان تحریر نقش بازی کردند اما ارتش اکنون برای بازسازی ساختار دولت از سیاست و روش های محافظه کارانه این سازمان استفاده می کند، یک درگیری رخ داد اما در سالگرد روز نکبت آنچه که به نمایش در آمد اتحاد بین مسلمانان و مسیحیان بود که در این خصوص گفتگوهایی صورت گرفته و شعارهایی نیز سر داده شد و این از مهمترین ویژگی های نبرد در میدان تحریر بود و به واقع نیروهای ارتجاعی نیز برای پایان دادن به انقلاب در پی چنین روش های مبارزه ای هستند، و این فقط مختص سرکوب انقلاب روسیه به توسط کورنیلیف نیست.



سوال: در ماه سپتامبر انتخابات در مصر برگزار خواهد شد، از نظر شما چه کسانی در آن شرکت خواهند کرد؟

الکس کالینیکوس: اخوان المسلمین قطعاً در آن شرکت خواهد کرد، اما همان طور که قبلاً هم گفته ام این سازمان شقه خواهد شد زیرا به رهبری آن انتقادات شدیدی وجود دارد و این، احتمال خروج یک حزب دیگر از درون آنها را هم اکنون افزایش می دهد، در این میان برای شرکت و دخالت در انتخابات لیبرال هایی همچون البرادعی نیز حضور دارند و بسیاری نیز بر روی آنها تکیه می کنند، وضعیت چپ ها در این میان مبهم بوده اما جناحی از منشعبین سوسیالیست های انقلابی هستند به نام تجدد سوسیالیست، سوسیالیست ها انقلابی و قسمت بزرگی از عناصر حزب قدیمی کمونیست هم هستند که این عناصر استالینیست در دوره حسنی مبارک به دلیل مقابله با اخوان المسلمین، حکومت مبارک را حمایت می کردند. امکان شرکت تمامی این چپ ها زیر یک پرچم وجود داشته اما همه چیز هنوز قطعی و روشن نیست.



سوال: پدید آمدن انقلاب در مصر به مانند چیست و شوک های آن از چه چیزی نشأت یافت؟

الکس کالینیکوس: هر چند در مصر ارتش در قدرت است اما باقی ماشین ها قدرت دولتی فرو ریخته، به عنوان مثال سازمان پلیس کاملاً نابود شده و اکثر نیروهایش فرار کرده اند. مردم به پاسگاه های پلیس حمله کرده آنها را اشغال نموده و هم اکنون خود آنها را اداره می کنند، چنین چیزی پیش از انقلاب تنها می توانست یک رویا باشد، اقتصاد هم کاملاً سقوط کرده است، وزیر مالیات به ناپدید شدن 2 میلیون دلار درآمد توریسم این کشور در همین سال را اعتراف کرده و برای کمک به صندوق بین المللی پول متوسل شده اند، صندوق بین المللی پول هم برای کمک شرایطی برای حمله به معیشت مردم خواهد گذاشت در حالی که وضعیت زندگی مردم از استانداردها به شدت پایین تر است و این خود منجر به یک انفجار بزرگ اجتماعی دیگر خواهد شد. در حال حاضر ارتش و طبقه حاکمه نیز نیازمند یک پشتیبانی سیاسی مدنی بوده و همچنین نیازمند از نو ساخته شدن نهادهایی از جمله پلیس تحت سیاست های لیبرالی جدید هستند ولی از طرفی مردم نیز به شدت آماده ی آمدن دوباره به صحنه مبارزه بوده و این اعمال سیاست ها را برای دولت جدید به شدت مشکل خواهد کرد.



سوال: شما در مورد سخنرانی اوباما چه دیگاهی دارید؟

الکس کالینیکوس: از نظر من سخنان اوباما نشانگر دورویی و ریاکاری سیاست مدیریت امریکا است و حضور امریکا در منطقه تماماً وابسته به رژیم ها دیکتاتوری و دیکتاتورها می باشد، اوباما در مورد یکی از بدترین دیکتاتورهای جهان که همان دیکتاتور عربستان صعودی است هیچ نگفت، اوباما و مشاورین اش می دانند که ایستادگی در برابر انقلابات منطقه یک انتحار بزرگ است و بدین لجاظ در برابر سقوط مبارک هم به هیچ وجه مقاومت نکرده و سعی بر آن دارند تا این انقلابات را به سمت منافع خود منحرف کنند. انقلاب مصر و امریکا را در مقایسه با هم قرار داده و می گوید که انقلاب جوانان در مصر باید به سمت راه اندازی صنعت و بهبود اقتصادی گام بردارد و این چنین امریکا مداوم برای ایجاد سیاست رفرم اقتصادی تلاش می کند و این یک امر متناقض می باشد چرا که انقلاب مصر خود ذاتاً از نئولیبرالیسم نشأت گرفته اما امریکا باز هم تنها راه حل را سیاست های نئولیبرالیستی اعلام داشته و سعی بر آن دارد تا انقلابات را به پاره ای از رفرم ها نظم کهن موجود محدود کند و از نظر من این استراتژی امریکا برای حال حاضر منطقه است.



*روز نکبت به روزی خطاب می گردد که اولین حمله نظامی توسط نیروهای اسرائیلی به خاک فلسطین صورت صورت گرفت.

مصاحبه کننده: Arife Köse

لینک اصلی مصاحبه:

http://www.sosyalistisci.org/index.php/ariv/417-25-mays-2011/978-devrimin-en-bueyuek-kazanm-demokrasinin-gelimesi-oldu

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر